Jeukwoord?

Ik hoorde laatst op een seminar over duurzame inzetbaarheid nota bene, dat dit begrip een jeukwoord is. De spreker stapte er losjes overheen, maar mij zette het aan het denken.

In de jaren 90 werkte ik in het HR werkveld dat toen net omgetoverd was van Personeelszaken naar Personeel & Organisatie, ook wel P&O genoemd. De VUT-regelingen werden wat betreft leeftijd beperkt en men moest langer doorwerken. Werkgevers en werknemersorganisaties hadden wel bedongen dat er geld beschikbaar moest zijn om werknemers over hun “employability” na te laten denken. 

We gingen aan de slag met instrumenten nadat we de bestuurder ervan hadden overtuigd dat dit toch echt noodzaak was. We ontwikkelden een instrument om werknemers na te laten denken over hoe ze fluitend en gezond hun pensioengerechtigde leeftijd konden bereiken. We testten dit bij een aantal vrijwillig aangewezen medewerkers.  Sommige onderwerpen van het instrument, zoals korting op de sportschool, stond hen wel aan. Alleen nadenken over een passende functie als je het niet meer aan kon was toch echt de ver-van-mijn-bed-show. 

Nadenken over je loopbaan is moeilijk

In mijn werk nu als loopbaanadviseur, en destijds als HR-manager, merkte ik dat veel werknemers nadenken over hun loopbaan liever geen prioriteit geven. Het is ingewikkeld en bovendien is het al druk genoeg. Het werk zelf slokt je op en vrije tijd vul je liever met privézaken, toch?

Als het werk minder leuk is of als de sleur intreedt, gaat men naarstig op zoek naar vacatures. Menigeen haakt in die zoektocht af om verschillende redenen: De vacature is toch minder leuk dan eerst gedacht. Of verder van huis. Of bij nader inzien voldoet men niet aan álle functie-eisen. Een ander heeft zijn CV niet klaarliggen en geen tijd om deze nog in elkaar te knutselen voor de deadline van de procedure. 

Kortom, laat maar zitten. 

Bovendien weet men toch niet wat men écht wil.

Alleen ergens blijft er toch wel iets knagen.  En als men dan denkt aan de periode die nog moet komen voordat die felbegeerde AOW-leeftijd er is krijgt men het Spaans benauwd.

Duurzame inzetbaarheid 

Toen de VUT helemaal werd afgeschaft en de AOW-gerechtigde leeftijd van 65 jaar werd losgelaten, kwam het woord ‘Duurzame Inzetbaarheid’ in zwang. We hadden het immers ook over duurzame energie. Dus waarom zou een loopbaan dan ook niet duurzaam zijn?

Mij maakt het niet zoveel uit welke naam ze geven aan dit fenomeen. Employability? Duurzame Inzetbaarheid? Leuk werk tot aan je pensioen? Waar het om gaat is dat je eens in de 4 jaar in de loopbaanspiegel kijkt. 

Wat is je toegevoegde waarde op de arbeidsmarkt? 

Zitten werkgevers nog wel te wachten op dat wat je in je “etalage” hebt liggen? 

Wil je niet een andere focus door “nieuwe klanten” aan te trekken, een nieuwe werkgever te zoeken?

Kun je jouw toegevoegde waarde vermeerderen door een opleiding te volgen?

Tegen de tijd dat je stopt met werken wil je terugkijken op een betekenisvol en leerzaam werkend leven. Dan ben je tevreden.

45+ ontwikkeladvies

De overheid heeft het tijdelijk mogelijk gemaakt om in de spiegel van een loopbaanadviseur te kijken om te zien hoe duurzaam inzetbaar je bent*.

Of je er nu jeuk van krijgt of niet, van belang is dat je weet wie je bent, wat je kunt, wat je nog wil leren, wat je wil en wat je wil bereiken. Fijn als er dan iemand met je meedenkt, je kennis over de arbeidsmarkt meegeeft en je rugzak zodanig vult dat je er weer 4 jaar tegenaan kunt.

Kom vooral bij me langs voor een kijkje in die spiegel.

*voor meer informatie zoek op #ontwikkeladvies in diverse sociale media. Of via de beroepsvereniging van loopbaanadviseurs; NOLOC.