En dan valt het woord: burn-out. De huisarts bevestigt wat jij allang voelde aankomen. Je partner is opgebrand. De energie is op, de reserves zijn weg, en jij staat nu ineens naast iemand die wisselt tussen tranen, woede, terugtrekken en piekeren. ’s Nachts ligt hij of zij wakker — en jij vaak ook. Het is veel, soms te veel, en toch ga je gewoon door.

Wat nu?

Een burn-out betekent dat lichaam én brein volledig overbelast zijn. Soms voelt je partner zich na een ziekmelding al snel iets beter. Soms stort hij juist pas dan in, omdat de adrenaline eindelijk wegvalt. Beide reacties zijn normaal.

Wil je meer achtergrond? In dit filmpje krijg je duidelijke uitleg:

Je partner is nu thuis, moe, prikkelbaar en kwetsbaar — en jij draagt ondertussen de boel draaiende. Dat vraagt veel van je. Daarom hier een aantal manieren om deze periode leefbaar te houden voor jullie allebei.

Onthoud: dit is tijdelijk

Hoe lang herstel duurt, valt niet te voorspellen. Vaak zeggen ze: het duurt minstens zo lang als de periode waarin iemand is opgebrand geraakt. Wat wél zeker is: hoe eerder je partner op de juiste manier herstelt, hoe sneller er verbetering komt. Daar kun jij een ondersteunende rol in spelen, maar je bent niet verantwoordelijk voor zijn of haar herstel.

Help bij rust en ontspanning

Je partner heeft één ding nodig: echte rust. Geen halfslachtig op de bank zitten met de tv aan, maar liggen, slapen en herstellen. Het lichaam moet bijtanken. Een coach met kennis van de psychobiologische CSR-aanpak kan uitleggen waarom dit zo belangrijk is — en dat helpt vaak om het vol te houden.

Als je partner ’s avonds blijft doorgaan, kun jij helpen door de avond rustig te houden: geen schermen, geen prikkels, wél op tijd naar bed. Externe prikkels zijn nu snel te veel.

Maak uitslapen mogelijk

In de vroege herstelfase kan uitslapen goud waard zijn. Neem vroege taken tijdelijk over en gun je partner de kans om uitgerust wakker te worden. Dat maakt écht verschil.

Laat hem of haar SUDR-en

SUDR staat voor Schrappen, Uitstellen, Delegeren en Reorganiseren. De agenda moet leeg, de lat moet omlaag en je partner moet ruimte krijgen om te herstellen. En eerlijk: hierdoor voorkom jij óók dat je dubbel belast raakt. Een weekje rustig aan doen is niet genoeg — dit is een langere fase.

Evalueer samen de dag

Een kort moment voor het slapengaan kan helpen:

• Wat gaf energie?

• Wat kostte energie?

• Waar ging je partner over grenzen?

• Wat kan morgen anders — of juist helemaal niet?

Houd het klein. Herstel draait om rust, niet om plannen volzetten.

Het geheugen is een zeef

Door de uitputting werkt het brein trager. Je partner vergeet dingen, kan niet plannen en raakt sneller overprikkeld. Dit is tijdelijk. Structuur, vaste routines en weinig prikkels geven houvast.

Emotionele stormen horen erbij

Door chronische stress kan je partner angstig, somber, onzeker of prikkelbaar zijn. Een kort lontje is geen onwil, maar een gevolg van uitputting. Meestal trekt dit weg zodra het lichaam herstelt. Zie het voor wat het is, maar laat je er niet door omverblazen.

En jij dan?

Jij tilt nu extra veel — misschien meer dan gezond voor je is. Zorg dat je je eigen steun zoekt: iemand bij wie je kunt spuien, iemand die luistert. Het lucht op en voorkomt dat jij zelf over je grenzen gaat.

Natuur helpt

Wandelen in de natuur kalmeert en herstelt. Als je partner nog te moe is om te lopen, ga dan samen op een bankje zitten. Buiten zijn doet jullie beiden goed.

Tot slot

Een burn-out is zwaar, voor degene die erin zit én voor degene die ernaast staat. Maar herstel is mogelijk — stap voor stap, met rust, structuur en steun. En jij hoeft het niet alleen te dragen. Als jullie beiden goed voor jezelf zorgen, komt er weer ruimte, licht en lucht.

Zoek je hulp? Kijk hier op deze link verder. Je kunt ook dit e-book downloaden voor nog meer informatie.